Na een week verlaten we Caleta Olla met als volgende bestemming Bahia Romanche. Na enkele dagen van regen en zware bewolking hebben we nu blauwe luchten. Op de Brazo Noroeste staat weinig wind en zo motorren we de 16 mijl. Onderweg proberen we wel een kluivertje, maar het is niks. De wind draait bij elke berg en de kluiver wil niet lang blijven staan…..dan maar zonder.
De omgeving is weer schitterend. Als we langs de voet van de Francia gletsjer varen ontmoeten we ons eerste ijs. Deze gletsjer mondt direct in de Brazo uit en spuugt zo d'r ijsblokjes in open water.
Ons eerste ijs en het knispert aan alle kanten.
In de verte komt de volgende gletsjer naar beneden. Dat moet de Alemania zijn. Deze is veel groter en met het zonlicht erop is dit er een van adembenemende schoonheid. Om de boot heen horen we continu het geloei van de Magelan pinguïns. Hele zwermen witbuikaalscholvers vliegen voorbij. In de verte horen we steeds het gebrul van de Lobo's en regelmatig zwemmen die met ons mee. Het dierenleven hier is al net zo indrukwekkend als de vergezichten.
Bahia Romanche komt in zicht en even later varen we Caleta Morning binnen (54 55.2 S/69 30.0W ). Tachtig meter ketting eruit en twee touwen aan land en we liggen weer. Weer zo'n mooie plek. Naast ons steile rotsen, vol met witte poep van de aalscholvers. Aan de andere kant komt een rivier naar beneden donderen en de vergezichten op de bergen met de witte toppen aan de overkant zijn verbluffend. Het is nog vroeg en volgens zeggen moeten er hier veel dolfijnen wonen.
We zetten eerst de bijboot met de 15 pk motor overboord en vervolgens de kano. Trees neemt de kano en ik tuf met de bijboot. We gaan op expeditie. Wat ze hier een Bahia noemen, noemen we in Europa een fjord, zo groot is het hier. In eerste instantie trekt de Alemania gletsjer alle aandacht; op afstand zo schittert ze ons tegemoet, zo mooi!
In de verte horen we Lobo's, dat is natuurlijk interessant. Ik sprint vast vooruit en vind de familie bij een kleine kloof. Een deel van de familie ligt op de rotsen te brommen en de andere liggen lekker te ronken in de kloof. Je ziet ze haast niet, het is donker daar en zeker een 40 meter van me vandaan, maar als je je neus achterna gaat, dan kun je ze niet missen. Gelukkig heb ik de verrekijker meegenomen. Ondertussen kom ik langzaam aan wat dichterbij en plotseling vliegen er grote gieren uit de kloof weg. Grote vogels met enge rode koppen. Enkele van de zeeleeuwen worden zenuwachtig van mij en duiken het water in.Trees peddelt nog midden op het open water. Ik sprint ff terug om haar te halen en sleep haar mee naar de kloof. Samen kijken we naar het spel van de zeeleeuwen. Het brult wat aan de kant en anderen komen steeds snuivend om je heen boven water. Het is en blijft een prachtig theater. Samen peddelen we verder langs de kust. In de verte staan grote gieren te kijken wat we doen en zo komen we aan het einde van het fjord. Het begint te regen en het wordt ook snel kouder. Het wordt tijd om huiswaarts te gaan.
De volgende dag regent het de hele dag en dus hebben we een "mollendag". Kachel aan en niets doen. Tegen de avond wordt het droog en lopen we een rondje aan dek. Plotseling zien we beweging in het water. Dolfijnen!!
Eerst kijken we wat ze doen. Ze zwemmen langs de boot, onder de boot door, komen proestend boven en kijken naar boven, dat zie je dan vanwege hun witte buik. KOMEN JULLIE NOG?? Ze willen spelen. Het is nog licht, maar de boot ligt nog aan dek en zit vol met regenwater. We twijfelen...gaan we? Het gebeurt niet zo vaak dat dolfijnen je roepen!
Snel trekken we laarzen en regenkleding aan en lanceren de bijboot, die goed zwaar is, niet alleen door de 15pk motor, maar ook nog wat regenwater. Geen tijd voor hozen en ook niet om de hijsband eraf te halen en dus heeft ze veel weerstand in het water. …FF opschieten…. Ik start de motor en het spektakel kan beginnen. Eerst varen we van de SantanA af en ja hoor, daar komen ze. De dolfijnen sprinten voor ons langs en onder ons door. Het zijn er vijf en ze hebben er lol in. Ik geef vol gas en ze sprinten met ons mee. Ze zijn zo dichtbij dat je ze kunt aanraken en gaat het er hard aan toe, staartvinnen slaan op het water en wij worden nat. Wat een spektakel. Het gas gaat eraf en zij houden in en keren om. Vol gas en zij erachter aan om dan op volle snelheid langs bij ons langs te jagen. Het is een gespetter alom. Zo zijn er wel drie die voor ons uit zwemmen en wat een snelheid en wat gaat het er wild aan toe. Dan zijn ze ff weg en keren we om en ja hoor daar zijn ze weer. Zo raggen we een tijdje met ze. Het is een geweldige ervaring om met 25 kilometer per uur over het water te sprinten en dan van alle kanten door deze beesten belaagd te worden. Zij vinden het zo leuk, je ziet ze genieten en wij….wij genieten nog meer. Het is om kippenvel van te krijgen. Waar vind je dit nou?
Chaschper en Dominique van de Klepper staan vol belangstelling onze kapriolen te bekijken. Zij hadden vandaag in de regen een berg beklommen en waren daardoor tot op het bot verkleumd. We halen haar op en zo stapt ze met pantoffels in onze natte boot en beleven we nog een avontuurlijk half uurtje. Wij sprinten van de ene kant naar de andere kant en de dolfijnen gaan in de hoogste versnelling mee. Lekker met de staartvinnen pal voor ons op het water slaan, zodat we nog eens extra nat worden. Ze doen het er gewoon om, maar wat een belevenis. Plotseling is het mooi geweest, de dolfijnen verdwijnen en wij gaan naar huis en laten dit feest nog eens rustig de revue passeren.
Morgen trekken we verder, dan bezoeken we de grote gletsjers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten