Zijn hier in Panama dinsdagmiddag aangekomen en heel wat avonturen rijker. Maandagavond hadden we een ankerplek uitgezocht voor de nacht, we zouden er om ca 23.00 uur aankomen, dat werd maar een uurtje én een plotselinge wind bui uit het noorden later. Hier zat 20 kn wind in, dit was niet zo erg, maar we hadden swell uit het zuiden en wind uit het noorden, dus allemaal lastige korte hoge golven en de snelheid gereduceerd van 5 naar 2 knopen. Het overviel ons echt, van 3 dagen geen wind, zo van het ene op het andere moment een hele poest wind.
Maar goed uiteindelijk was het op de ankerplek rustig en hebben we een aantal uren geslapen. De volgende morgen, samen met Orca, tegen 9 uur weer anker op en met opkomend getij richting Pedregal.....Nou dat hadden we gedacht, het eerste stuk klopte de kaart wel aardig, daarna was het lou loene....De geul die bij Boca Brava zou moeten zijn (gegevens uit gids al aardig gedateerd, zandbanken verschuiven) konden we niet meer vinden. Wat wel goed te zien was, waren bergen hoge brekers, dat betekent dus ondiepte en nog meer brekers van zeker 3 tot 4 meter hoog en de swell die steeds hoger werd....Ik wilde al wel terug zag het helemaal niet zitten, nog even een andere route gezocht, maar die was niet te vinden. Hadden nog wel steeds 5 mtr water, maar geen doorgang.
Ik zei, Jan ik wil nu terug.....hij had al een paar keer gezegd, nog een klein stukje, beetje naar rechts....nee zo ver als we kunnen kijken hoge brekers, ik keer de boot, ik wil niet verder.....Ja doe maar, want het ziet er toch niet zo goed uit.....pfffffff
Terug, over onze track en toen route uitgezet naar Boca Chica. Via deze weg zou je ook in Pedregal kunnen komen, nog steeds met opkomend water komen we aan bij Boca Chica, hier ligt een aantal zeilboten ten anker en het is druk met panga’s en toeristen. Achteraf blijkt het te maken te hebben met vrije dagen ivm Carnaval.
Er zou een Marina moeten zijn, wat we ons daarbij moeten voorstellen, geen idee, dus ff een stukje verkennen de rivier op, tot om de hoek. Het stroomt behoorlijk omdat de doorgang smal wordt.......plotseling roept Ann, die 100 mtr achter ons vaart, via de marifoon...CABLE CABLE!!!.....wat cable, waar cable.....we kijken naar beneden in het water. Niks te zien. De zon staat ook voor ons en het licht is scherp. Trees heeft de motor al in de achteruit geschakeld en plotseling zie ik ook wat in de lucht hangen. Blijkt er op nog geen 10 mtr afstand een elektriciteitskabel in de lucht te hangen, geen ballen, geen bord en de draden vielen weg tegen de scherpe lucht.
VOL in de achteruit, want we hadden ook veel stroom mee naar binnen.....Om 35 ton met een snelheid van 5 kn om te zetten in een achterwaartse snelheid… dat duurt even. Grote zwarte rookpluimen achter het schip. Schroefwater kolkt om ons heen. De kabel komt nog steeds dichterbij, meer dan 200 pk staat onder ons te stampen. Eindelijk komt de kabel niet meer dichterbij en varen we achteruit tegen de stroom in. Spannend, heel spannend. Trees hangt met haar hele gewicht aan het stuur om het vast te houden. Van sturen is geen sprake, SantanA zoekt haar eigen weg in de stroom en reageert op het schroef effect. Ze draait nu langzaam op de stroom en wel naar de kant. Het volgende probleem kondigt zich aan. We zitten nog pal voor de kabel en de boot moet nu omgedraaid worden om met de neus terug in de goede richting te komen. Op het moment dat we dwars op de stroomrichting drijven draaien we samen het stuurwiel naar bakboord en mag Deer John laten zien wat ze kan. Vol vooruit, hard bakboord, Trees hangt weer aan het stuurwiel, rook en schroefwater, het buldert, maar we draaien op tijd en maken snelheid in de goede richting. Ik laat de motor nog even brullen om wat meer afstand van de hoogspanning kabel te krijgen; het gevaar is geweken.
Iets te veel spannend vonden we.
Wat waren wij blij dat Deer John zo sterk is, dat ging echt maar net goed. Trees hing aan het stuurwiel, want laat je die los bij zoveel geweld van de motor, dan heb je de boel kapot en Jan gaf gas vooruit of achteruit. We moesten tegen de stroom in achteruit en de boot zien om te draaien en de stroom bleef ons maar richting hoogspanningskabels (het zijn er 2 met 23000 volt) duwen.....gelukkig was het hier wel 15 meter diep en lagen er geen stenen in de weg.
We zijn aan heel veel ellende ontsnapt, want pal achter de kabel lag een hele grote rotspartij net onder water.........stond ook nergens op een kaart.
Echt het hart klopte ons in de keel, maar we zijn met de schrik vrijgekomen.....Uiteindelijk kun je dus per boot niet meer in Pedregal komen. Wie hangt er nu hoogspanningskabels op 15 mtr hoogte zonder maar enige vorm van waarschuwing. Wie volgt….?
Het is wel duidelijk dat Ann onze held is, we zijn haar eeuwig dankbaar.
Een dag later het anker weer opgehaald, want we lagen in de draaikolken van de stroom en verkast en nu liggen we in de thermiek winden.....wel lekker verfrissend in de boot....
Het dorp hier stelt niks voor, dus daarvoor hoeven we niet aan land. Gaan morgen met z’n 4ren in een taxi naar David en Pedregal om te kijken of we in kunnen inklaren, een andere optie is Balboa bij het Panama Kanaal. Het pakt iets anders uit dan gedacht, inklaren kan wel, dus worden er kopieën gemaakt in viervoud. Om van beide boten de juiste papieren bij elkaar te nieten is een klein probleem. Uiteindelijk hebben Ann en ik het maar zelf een beetje ter hand genomen……De kosten waren ook iets anders dan gedacht, samen met de Cruising Permit ca 300 US dollar.
(en even terzijde, ja…..ze hebben ook een telefoonnummer, de Portuaria. Van hieruit volgt de coördinatie van de instanties en ze komen dan naar de boot, zonder dat wij er eerst met een taxi heen moeten……”Als je alles van de voren weet, kun je met een dubbeltje de wereld rond”, zei mijn opa altijd??????)
Nee……niet eerst boodschappen doen, eerst terug naar de boot…..we zijn er over ca. 2 uurtjes…..dus wij weer een dik uur terug met de taxi, komen 4 man/vrouw sterk (douane, gezondheid, immigratie en de capitania). Maar goed ze waren aardig en sorry voor de hoge kosten, papiertjes invullen en boter bij de vis…..Listo…..we zijn ingeklaard. Nu zijn we vrij om te gaan, dus weer met de taxi naar David, boodschappen en ook meteen een telefoonkaart, want dan kunnen de Kanaal autoriteiten bellen voor een afspraak voor het opmeten van de boot.
Echt wat een poeha om door de sluizen te komen, kunnen ze dat niet wat simpeler maken, gewoon 1 bedrag voor alle schepen onder een bepaalde lengte. Alles is gebaseerd op de commerciële vaart en er komen toch heel wat kleine bootjes door.....maar goed het is niet anders en we komen er vast wel door als we betalen.
We gaan hier in elk geval niet weg voor dinsdag, eerst wordt ons maandag nog onze Cruising Permit voor 1 jaar gebracht en natuurlijk weer boter bij de vis.
We hebben nu 6 uur tijdsverschil met Nederland, weer een uurtje dichterbij en wennen aan de wind. Hebben zoveel motoruren gemaakt en zo weinig wind gehad de laatste tijd......Het was steeds of veel (en daar wil je liever niet in varen) of niets. De wind hier is een voortvloeisel uit de Carieb, het komt door een soort versmalling over land naar deze kant en wordt daardoor ook nog versterkt.
Bij Zuid Mexico was het de Tehuantepecer, bij Costa Rica de Papagayo , dan komt er nog eentje bij Islas Secas, een paar mijl verder zuid en de laatste na Cabo Malo (slechte Kaap) tot Panama kanaal....noordwind veroorzaakt door sterke NO passaat aan de Caribische kant. Het zijn allemaal complexe systemen, want de zuid swell wordt ook hoger, omdat de Humboltstroom (uit het zuiden) hier de equatoriale stroom (uit het noorden) ontmoet.....Hadden we maar een caravan gekocht.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten