Warm welkom in Rio Grande

 

 

 

 

 

 

 

 

Het is laat in de middag wanneer we het ondiepe water van Rio Grande opsturen en tevens de grootste lagune van de wereld. Hij heet "Lagos dos Patos" ofwel lagune van de eenden. Je zou Nederland erin kunnen leggen en misschien nog wel ruimte overhouden.

We zijn koud en moe van de laatste dagen en het regent nog steeds. Het laatste stuk voert ons langs de stad. We blijven dicht onder de wal omdat het hier erg ondiep is. We zoeken de steiger van het museum want daar schijnen de meeste zeilers heen te gaan en de eigenaar, Lauro, moet erg vriendelijk zijn. Het regent hard en eigenlijk willen we net het anker laten vallen, als we iemand horen roepen vanaf een klein steigertje. De man met de paraplu roept "if you want, you can moor here". Gelukkig hebben we weinig diepgang en schuiven pal over de modder langs het steigertje en worden van harte welkom geheten door Lauro en zijn team. Wat een luxe, een steiger met water en stroom.

Lauro is iemand die geeft en zelden wat van jou neemt en zo zitten we regelmatig met zijn team in de keuken en eten gezamenlijk. De ene keer heeft hij 4 kg garnalen gekookt volgens het Moqueca recept en dan zijn er grote stukken vlees met rijst en hartige taart en altijd is iedereen even hartelijk en behulpzaam. Onze bijdrage is een variatie op stampot boerenkool met worst en pilav.
Zo hebben we het wel eens over muziek en prompt komen ze de volgende dag met twee cdtjes (Andy McKee en Renato Borghetti) aanzetten. Hebben ze even gedownload voor ons, dan komt Lauro zomaar met goede wijn aanzetten of koffie, van alles als hij ons maar blij kan maken. Mee eten is altijd een feest, ze vinden het ook leuk en interessant om met ons samen te zijn en vooral....de boot, die doet wonderen, ze zijn er gewoon trots op dat er zo'n prachtig schip bij hun aan de steiger ligt. Ondertussen is ook ons wapperende, kleine bijna versleten Braziliaanse gasten vlaggetje vervangen.
We verlaten binnenkort het land en zagen geen noodzaak deze te vervangen, maar volgens onze gastheer kon dat niet. Nu wappert er een grote nieuwe vlag in de mast en die valt wel op. We liggen dan ook bijna met de boeg in de keuken en zijn goed zichtbaar. Maar...wat een warm welkom!

Oh wacht even, er komt net een local in een gemotoriseerde roeiboot voorbij. Die maken zo'n herrie. Er zitten namelijk geen uitlaten op en ze knetteren zo langs je heen. Puf, knetter, puf, knetter..etc......Zo, hij is weer weg.

Er lopen hier veel bezoekers rond. Het is een beetje het "Pieterburen" van Rio Grande. Naast zeehonden/leeuwen (lobo) zijn er schildpadden en Magelan pinguïns gebracht. Ze zijn ziek, verzwakt en kunnen niet op eigen vinnen staan. Naast dit opvangcentrum heeft Lauro een oceanografisch en een Antarctisch museum opgezet. Een school voor de allerarmsten, tuinderijen op een eiland, een museum op een "Waddeneiland", milieupolitie en wat al niet meer! Het is een bijzondere man.

Als avonds de zon ondergaat en het is helder dan krijgen we een waar schouwspel van kleuren en geweldige vergezichten. Vogels als witte Reigers vliegen dan ook rond en hebben we een fenomenaal uizicht. Al met al is het moeilijk hier weer weg te komen, waarom zouden we. Gelukkig werkt het weer niet mee en hebben we de laatste twee weken alleen maar verkeerde wind en kunnen we met een gerust geweten nog blijven liggen aan onze mooie steiger. Dat gerust geweten is een beetje betrekkelijk, daar we dachten snel weer verder te trekken en alle formaliteiten al hadden gedaan in Sao Fransisco du Sul, hebben we hier niets meer gedaan. Eigenlijk liggen we illegaal en "over datum". Wel hebben we natuurlijk nu zeeën van tijd voor de klussenlijst, maar ..... geen onderwaterschip schrobben. De klussen bestaan uit: 220v stopcontact aanleggen in kleine slaapkamer, drinkwaterpomp weer eens uit elkaar halen, allemaal roest en een stukje plastic in een klep, waardoor hij steeds druk verliest, een spontaan gat net boven een lasnaad in de kleine vuilwatertank, gerepareerd met watervast hout en Sikaflex. Om er bij te kunnen, moesten we eerst een hele lading wanden achter de bank weghalen. Gelukkig hebben we een demontabel interieur, maar het blijft een hele klus. Alle navigatie verlichting weer in de vaseline zetten, nieuwe dekwaspomp gemonteerd en alarmlampjes aangesloten. Leidingsysteem ontkalkt, romp ontkalkt en in de was gezet, folie voor ramen gemaakt i.v.m. condensvorming, luchtgaten geboord in onderste bed van kleine slaapkamer en bijna elke dag het filter van onze watergekoelde koelkast schoonmaken, dit
natuurlijk vanwege het "glasheldere" water hier en uh.......films kijken, 10 uur Starwars, op een geleende Bluray cd speler (beide van Mauricio), want anders kon het niet en dat zou toch jammer zijn.

Foto 1- ondergaande zon 2- zoveel vogels 3- locale knetterboot 4- nationale bekendheid "De Kiekeboe" 5- kijkje in de keuken (kippenhartjes) 6- bijna in de keuken 7- gezelligheid 8- zondag, rustdag 9- pinguïns op weg naar gezondheid