Het is oudejaarsdag en we bakken volgens traditie oliebollen. Het meel is nog uit Nederland, een beetje over de datum en nadat we de klontjes eruit gezeefd hebben, laat het zich verder nog goed verwerken en de oliebollen smaken ons prima. Buiten is het koud en winderig. Geen medewereldzeiler te bekennen hier in Mar del Plata; zouden die allemaal al zuidwaarts zijn? Om 00.00u worden we nog verrast met een mooi kleurig vuurwerk, jammer genoeg verdwijnt het vuurwerk met de wind en zo schuiven we 2013 in en het blijkt de koudste jaarwisseling van de laatste decenia te zijn. Het lijkt sprekend op het weer in Nederland, want na wat skypjes blijkt het ook daar nat en koud te zijn.
Het aangekondigde weerraam blijft bestaan en zo vertrekken we woensdag de 3de januari richting het diepe zuiden. De komende weken zullen in het teken staan van zwaarder weer en beperkte schuilplekken. Toch hebben we er zin in, het is tijd voor nieuwe avonturen.
Bij de eerst 50 meter ondervinden we al het eerste avontuurtje. Door de hoge golven op zee loopt er een behoorlijke swell de haven in en bij het uitvaren door de zes meter brede brug moet ik al heel snel reageren met veel gas om niet op de stenen gespoeld te worden. Bij de havenuitgang, tussen de pieren, wordt het uitvaren bemoeilijkt door vier meter hoge brandingsgolven/brekers, die we al op afstand zien. De oorzaak van dit stukje natuurgeweld is een forse zandbank, die er voor de "deur" ligt.
Aangelijnd met zwemvesten e.d. varen we op de motor verder. We houden stijf bakboord en varen zonder problemen het zeegat uit.
Af en toe komt er een stevige golf dwars onder ons door rollen. SantanA doet het fantastisch en heeft geen enkel probleem met deze hoge golven en zo schuiven we met 6 knopen de zee op en na een ruime bocht om de zandbank verleggen we de koers richting zuid.
De dagen op zee zijn in het begin weer vermoeiend, slapen is eerst weer een ramp en langzaam worden we moe. De wind komt van achteren, maar neemt soms wel toe tot een kleine windkracht acht. Zo leggen we de eerste dag 160 mijl af en dat schiet wel lekker op. Ons doel is Bahia Janssen, waar we voor zondagmiddag aan willen komen; daarna wordt er een westelijke storm voorspeld. Een dag later varen we de beruchte Roaring Fourties in en hier laat de wind het dan afweten. Op motorkracht komen we verder en de daarop volgende dagen verlopen met motor aan en motor uit en varieert de snelheid tussen de 2 en de 9 knopen. Toch halen we zo ons etmaalgemiddelde van 120 mijl. Onderweg zien we alleen vogels als albatrossen en sterntjes, ter hoogte van Valdes had ik wel wat meer leven verwacht, maar walvissen zien we niet, wel dolfijnen en pinguins.
De weersverwachting blijft hetzelfde en zo gaan we bij Bahia Janssen op 44 graden zuid schuilen. Tevens is hier de grootste kolonie Magelan pinguïns gehuisvest. Het anker ligt nog maar net op de bodem of de parkwachter hangt al aan de lijn en sommeert ons weer te vertrekken. Wij zijn dat natuurlijk niet van plan en verdedigen ons dat we hier gaan wachten voor onze veiligheid ten gevolge van de naderende storm. Omdat het hier een nationaal park is mogen we niet aan land komen. Alleen busladingen toeristen mogen hier rondlopen! Het is ook ZO druk met boten! Het geeft niet want we lagen toch tamelijk ver van de kant en daar staan flinke rollers, dus niet zo aantrekkelijk. Trouwens, de pinguïns zwemmen in grote getale om ons heen. Soms een zeeleeuw en veel vogels. Leuk toch!
Maandag giert de storm over ons heen en liggen wij achter 75 meter ketting zo vast als een huis. Water vliegt in het rond en vanaf de wal komt er genoeg zand mee; het heeft wel wat. Drie dagen wachten we hier voor het volgende weergat ons verder zuidwaarts voert naar Caleta Horno. Dit moet de beste ankerplek van de kust zijn. We gaan er dus een kijkje nemen.
Bericht verstuurd via de sailmail en als we weer een echte internetverbinding hebben dan volgen de foto's.
Foto: 1-......de laatste oliebollen 2- veel wind in Bahia Janssen 3- het poeiert behoorlijk 4- de Magelan pinguïns wachten 5- sterntjes en pinguïns 6- Magelan pinguïn 7- groots die Albatrossen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten