Wachten.......

Met nog zeker 700 mijl voor de boeg, maakt Canal Pitt het ons niet gemakkelijk. We liggen hier regelmatig een paar dagen te wachten. De depressies vliegen voorbij, de een is nog niet geweest of de ander staat alweer voor de deur. Tja, we weten het wel uit alle verhalen, maar toch…..als je er werkelijk inzit is het veel moeilijker en niet altijd even leuk. Dagen niet van boord kunnen, want er zijn geen strandjes of andere wandelmogelijkheden. Soms worstelen we ons toch maar door het struikelgewas, als variatie op een verkenningstocht met onze Gomon (rubberboot). De vraag is steeds maar weer…waar wachten we op, hoelang wachten we…… Net voor de kerst hadden we met de Armada afgesproken, zouden we in Puerto Montt zijn en of we dat gaan halen? In het tempo wat we nu afleggen valt dat te bezien, bovendien hebben we ondertussen bedacht dat we maar eerst ergens op het eiland Chiloe blijven en daar een leuk plekje voor de kerst zoeken.

Negen van de tien dagen komt de wind uit het noorden en meestal met veel geweld, daardoor staat er een overwegend zuidgaande stroom en zijn de golven in verhouding hoog en kort. Dit is het ideale weer om zeer langzaam vooruit te komen. Normaal varen we economisch om niet teveel diesel te verbruiken, onze snelheid is dan ongeveer 5 tot 6 mijl per uur, maar in deze situatie wordt het nog maar de helft en dat schiet niet op. Onze vrienden varen dan zelfs nog langzamer en daarom is het beter te wachten. Wachten op beter weer, minder wind en het liefst uit een andere richting. Soms wachten we dagen in de zelfde Caleta en dan ….dan kunnen we een stukje verder. Soms valt het rustige weer tegen en vliegen de racha's over ons heen en dat reduceert de snelheid tot een dieptepunt. Wij hebben dan nog 250 pk en genoeg diesel en kunnen wel sneller, maar onze vrienden niet en zij worstelen zich een weg naar de eerste de beste gelegenheid om veilig te kunnen overnachten. Dus hebben we geduld en wachten we verder en hopen op ander weer.

Een zeiltje bijzetten zou mooi zijn, scheelt behoorlijk in de snelheid, alleen wordt de afgelegde afstand ook een stuk groter en zo helpt dat niet zoveel en alleen op zeil valt voor onze boten helemaal niet mee. De wind staat namelijk altijd recht op de neus . Dus de fjorden op zeil omhoog kruisen is helemaal een lijdensweg en zo wachten we liever een paar dagen tot dat de weergoden ons lief vinden en handje mee helpen. Gelukkig zijn de dagen weer langer en kunnen we van 07.00 tot 20.00u van het daglicht profiteren. Het weer laat zich hier in de kanalen moeilijk voorspellen en zo missen we natuurlijk ook momenten van goed weer en hadden we moeten gaan. Jammer…het had best gekund zeggen we dan achteraf en ondertussen staat het volgende weersysteem weer te dringen.