We zijn ondertussen aangekomen in Porto en willen proeven, van de stad aan de Douro en van de Port.
Voor het eerst deze reis ligt de Santana met touwtjes vast aan de steiger. Het kost wel wat, maar je krijgt ook wat. We kunnen in ieder geval zo de wal oplopen en dat is best handig. Frank en Margien hebben vrienden over en zo gaan wij met ons tweetjes de wal op. Rugzakjes mee, flesje water, foto apparaat e.d en we gaan. Trees heeft gelezen dat het nemen van de tram het leukste was. Je ziet meer en het kost geen drol. Wel een half uurtje lopen naar de eerste halte. Zo lopen we langs het haven- terrein met z'n container schepen, over de brug naar de halte. Een prachtige halte en volautomatisch.
Waar moeten we heen, welke richting, waar en hoe koop je een kaartje, waar stap je uit en waar stap je over. Een hele hoop waars en welkes en dat in de brandende zon. Nou probeer dat maar eens te vragen in het Portugees. Handen en voeten werk en ....gelukkig twee dames op leeftijd. Uiteindelijk hebben zij voor ons op de knoppen gedrukt en ons op sleeptouw meegenomen. Geholpen bij het overstappen en welke trein we moesten hebben en op welk perron die zich bevond. Al met al aardige dames en zonder een woord engels.
We zitten hartje centrum, voor het centraal station en wat een drukte en wat een toeristen ineens. Wel gezellig en dus eerst maar een terrasje genomen. Het CS bekijken is ook de moeite waard, mooie wandversieringen van tegeltjes en aardig oud uitziende perrons. De oude stad staat vol met kerken en kathedralen en andere pompeuze gebouwen. Wij vinden de oude straatjes leuker. Oude winkeltjes met nog oudere spullen erin en veel restaurantjes, heel veel restaurantjes. Oude vervallen straatjes lopen omhoog en steil naar beneden, dus toen wij wat regen kregen waren deze straatjes met z'n afgesleten steentjes spekglad.
Vele wegen gaan er naar Rome, nou de meeste steegjes lopen hier naar beneden en wel naar de rivier de Douro. Werkelijk prachtige vergezichten over de rivier met de stad eromheen. Het lijkt wel een berglandschap, maar dan met huizen, kerken en kastelen. Aan de overkant van de Douro staan de oude porthuizen te pronken,met namen als Sandeman, Taylors, Dow's, Vasqueras, Kopke en Calem. In totaal hebben we er 33 port huizen geteld. Om te proeven is één huismerk genoeg en wij op weg naar de overkant. De oude brug, genaamd de Ponte D. Luiz I, is een prachtig staaltje vakmanschap uit de tijd van meneer Eiffel.
Eenmaal aan de overkant lopen we langs de traditionele scheepjes, die de vaten met port vervoerden. Slanke scheepjes met een dwars getuigd zeil en een hele lange peddel als roer. De zelfde dingen, die vroeger op de Nijl voeren. Naast al dat mooi's ziet het zwart van de toeristen en dat is niet zo mooi. Trees had gelezen dat je verder omhoog, de heuvel op, moest zijn voor de betere porthuizen. Daar wordt je beter behandeld, dan beneden waar de massa loopt. Wel een beetje zweten hoor, dat geklim door die kleine oude straatjes in de felle zon.
Zomaar ....lopen we langs Taylors, dus door de poort. We komen op een binnenplaats waar de druivenranken boven je hoofd groeien, ook is er een goed onderhouden tuin en keurig geschilderde witte gebouwen en eenmaal binnen kunnen we dan eindelijk proeven. Heerlijk en we worden niet eens
teut. Dat is nog eens genieten en nog gratis ook en je wordt als koning behandeld. Geweldig.
Loodsen vol met vaten Port gezien en vervolgens rustig aan terug gelopen, door al die omhoog en weer omlaag lopende straatjes. Voor het centraal station omlaag de tram (metro) in en voor 1.40 euro zijn we terug in Leixoes onze ligplaats.
Foto: 1-Centraal Station 2-Portbootjes 3-Porto waterfront 4-Ingang Taylor's 5/6-Proeven 7-Ponte D.Luiz I
Ha die Trees & Jan,
BeantwoordenVerwijderenHere 's HARRYHARRYHARRY. Dacht ik dat ik al een reactie had geplaatst, maar ik denk dat er iets mis ging.
Ik hoorde dat jullie eindelijk 't ruume sop gekozen hadden en dacht 's ff goegelen of jullie iets bijhouden qua blog. En ja hoor.....
Biscaje overleefd merk ik dus dan moet de rest ook goed gaan.
Heel veel plezier en avonturen toegewenst.
groetjes,
Harry en Simone