Als weblogbeheerders zijn wij zo vrij ook even een stukje te schrijven. We hebben immers anderhalve maand met Jan en Trees opgetrokken en geproefd wat het leven op een boot inhoudt. Maar dan wel op een boot aan een steiger, zodat je wel de mogelijkheid hebt om aan land te gaan.
Met Jan en Trees hebben we veel plezier gemaakt en heel veel gedaan en gezien. Ook hebben we flink wat andere mensen ontmoet, iets wat niet zo snel gebeurt als je ergens op de Pacific dobbert. Dat laatste hebben we niet gedaan en daarom hebben we de speciale pleisters tegen zeeziekte om achter de oren te plakken gelukkig niet nodig gehad.
We hebben wel gevaren, maar deze keer in beschut binnenwater. Een hele belevenis omdat wij toen voor het eerst in de vrije natuur orca’s hebben gezien. Maar ook dolfijnen, zeehonden en zeeleeuwen troffen we regelmatig aan in de buurt van de SantanA. Tijdens één van onze ontdekkingsreizen over het eiland hebben we zelfs pinguïns gespot.
We hebben sowieso erg veel van de natuur gezien. In een grote diversiteit aan landschapsschoon zagen we niet alleen de dieren van de zee, maar ook flamingo’s, pelikanen, de wereld aan grote roofvogels en kleinere vogels en natuurlijk lama’s, alpaca’s, vicuñas en een vos.
We hebben ook kennis gemaakt met William, de havenmeester, en zijn vrouw Waleska; met de andere wereldzeilers, Udo en Ann van de Orca, die al geruime tijd met de SantanA dezelfde route zeilen. En we hebben met heel wat Chilenen contact gehad zonder ze uiteindelijk goed te leren kennen. Vriendelijke mensen zijn het allemaal. Nou ja, allemaal . . . . natuurlijk niet die criminelen, die de rugzak van Jan en Trees hebben gejat.
We hebben veel hoogtepunten meegemaakt. En daarmee bedoelen we niet alleen het bezoek aan de geysers op 4321 m hoogte, maar de vele uitstapjes die we met z’n vieren hebben gemaakt. Argentinië en de Atacamawoestijn waren onvergetelijk, maar ook de autotochtjes over de diverse eilanden van de Chiloé-archipel en de avonturen die we daar hebben meegemaakt. En wat te denken van het traditionele ingekuilde “voer” dat we hebben gegeten.
Over eten gesproken, zowel Jan als Trees hebben ons verwend met allerlei lekkers. Elke dag stonden zij voor ons klaar en daarvoor willen wij ze enorm bedanken. We hadden niet het gevoel bij jullie op visite te zijn, maar gewoon deel uit te hebben gemaakt van het leven op een zeilboot. Ooit hebben wij voor jullie de slagzin gebruikt: “Zeilen is een dure manier om goedkoop vooruit te komen”. Nou dat klopt dus. Wat komt er dagelijks veel bij kijken om de SantanA varende te houden. Aan onderhoud, aan reparatie, het schoonhouden van het onderwaterschip, aan inkoop van de bevoorrading voor langere tijd en zien dat je het logisch opbergt, aan zorg met betrekking tot het weer, aan socializing met anderen, aan van alles en nog wat.
Uiteraard hebben we met z’n allen weer (te) veel foto’s gemaakt, waarvan er al veel in de weblog zijn opgenomen en die we ook gaan gebruiken om een mooie DVD te maken van deze reis. Voor nu beperken wij ons tot wat opnamen op en rond de SantanA.
Wij hebben genoten van jullie gastvrijheid en kijken met heel veel plezier terug op zes weken Zuid-Amerika. Nogmaals: Bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten