Het is zondag 18 september, we gaan anker op en vertrekken naar Madeira. De IImpulse is vanmorgen al eerder vertrokken en wij zetten twee uur later ook koers naar Baia d'Abra. Na een uurtje of vijf arriveren ook wij in de baai, het anker kan erin en houdt meteen. Daar liggen we dan met de IImpuls en een Fransman, aan de voet van bergen en ruige kliffen. De aanblik op de rotsen is indrukwekkend. De kanalen waar vroeger de lava naar boven of naar beneden(?) stroomde liggen pal voor ons. De aarde laat hier precies zien hoe zij twintig miljoen jaar geleden is gevormd. Toch wel indrukwekkend in zo'n rustige baai.
Het enige is dat er valwinden zijn. Deze vallen letterlijk met veel geweld over de bergen naar beneden en maken de anker plek erg onrustig. De wind giert dan door het want en de boot giert ook mee van bb naar sb en weer terug. Verder is het hier heel rustig, totdat er een paar bootjes met harde muziek de baai in komen varen.Echter daar blijft het niet bij, want binnen vijftien minuten wemelt
het van de boten. Naast speedboten en waterscoters, ook veel grote en kleine vissersboten en allemaal afgetopt met feestende mensen. Op elke boot harde muziek, wat een onrust en wat een zootje. Het komt allemaal bij ons in de baai liggen, want conform de traditie moet er gezwommen worden. Na een uurtje vertrekt de hele handel en keert de rust terug.
De nacht valt in en het is aardedonker. Zo donker hebben we het in lange tijd niet gehad en we genieten van de sterren aan de hemel en het geraas van de brandinggolven. Samen met de steeds
terugkerende valwinden, geeft het deze ankerplek een apart sfeertje. De volgende morgen vertrekken Tom en Marieke naar Calheta voor een Internet verbinding, wij blijven nog een dagje liggen. Dit is namelijk een van de weinige beschutte ankerplekken en verderop zijn er alleen havens, waar wij vijftig tot zeventig euro per nacht moeten betalen.
De volgende dag gaan we vroeg ankerop. We zijn op zoek naar een haven waar nog voor een redelijk bedrag afgemeerd kan worden. Zo niet, misschien kunnen we dan anders in Funchal ankeren. De berichten zijn echter niet positief. Funchal ligt vol met grote catamarans en veel alternatieve havens zijn er niet. Calheta is ook duur en d'r is niks. In ontwikkeling en nooit afgemaakt. Zo varen we, met deze info in ons achterhoofd naar Canical. Veel industrie, maar je kunt er beschut ankeren. Dit is dan ook alles, dus varen we toch maar verder naar Machico. Technisch gezien kun je daar ook ankeren en op de AIS zie ik achter de kade muur een engels schip liggen. Buiten zie ik wel zes masten. Je weet maar nooit en dus we gaan in het kleine haventje kijken.
Ze liggen langs de kade muur en die is vol! We besluiten eerst in de baai, voor het strand ten anker te gaan en met de bijboot de zaak te verkennen. In de baai slingert ons scheepje behoorlijk en is het werken met de bijboot al een hele operatie. Het kan! We hebben geluk. Aan de kade muur liggen o.a. twee Franse boten die vandaag vertrekken en ze willen wel plaats maken voor ons. Geweldig, zo kunnen wij langs de kademuur en zij weer bij ons langszij.
Het mooiste is nog, dat er niet voor betaald hoeft te worden. Wel komt Er zo nu en dan iemand, die aangeeft dat er een boot uit Funchal komt en dat er plaats gemaakt moet worden. Alleen die boot komt nooit aan! Zo hebben wij een goed plekje. Wel rekening houden met de swell. Voor ons betekent dat veel touwwerk en kettingen langs de kade muur. We liggen als een spin in een web. En....een ladder is handig bij laag water, anders is het een hele klim. Madeira my dear, here I come.
Foto: 1-Baia de Abra 2-vulkaanrotsen 3-afgetopt met mensen 4-nog meer
5-verkenning Machico 6-a.d. kade 7-Machico
Geen opmerkingen:
Een reactie posten