Een groot gedeelte van deze eilanden ligt net onder water en vroeger waren er geen elektronische navigatiemiddelen. Het kwam aan op je eigen waarnemingen, dus dan ging de waarschuwing over dek "abralos oyos". Velen waren te laat en zijn er op de riffen gelopen. Tegenwoordig zijn er goede kaarten en met de GPS varen we op de meter nauwkeurig. De navigatie is dus veel gemakkelijker, maar je moet altijd meekijken. We ankeren voor het strandje onder de Vuurtoren en laten onze nieuwe omgeving op ons inwerken. Het bovenwatergedeelte bestaat uit 5 eilandjes (rotsblokken) met daarop een paar verdwaalde palmen en wat huisjes voor de residerende militairen en parkwachters.
Voor de parende walvissen zijn we te vroeg; die komen pas over twee maanden. Toch is dit een beschermd natuurpark en speelt het spektakel zich ook onder water af. Wanneer de zwemvliezen aan de voeten zitten en we een kijkje onder water nemen, weten we waarom. Om en onder ons zwemmen grote en kleine exotische vissen. We kijken onze ogen uit, papagaaivissen, goatvissen (met sikje), groopers, blauwe, gele, rode, eigenlijk hebben ze alle kleuren van de regenboog. Opeens... kijken we in de ogen van een zeeschildpad. Langzaam zweeft hij aan ons voorbij. Geweldig! Voorzichtig zwemmen we achter hem aan, maar dan geeft hij gas en verdwijnt in het niets. Voor je uitkijkend de zee in is alles blauw en lost het zicht op in een soort mist, dus gebeurt het dat je plots oog in oog ligt met een Baracuda of boven een Stingray rog hangt. Das wel ff schrikken. Gelukkig staan we niet op het menu.
Samen met Jens maken we een onderwaterfilm. Ik dirigeer de vissen en zeeschildpadden zo goed als kan een beetje in de richting van de camera en Jens legt het vast. Eigenlijk gaat het heel goed en krijgen we mooie opnamen. Koud en helemaal rimpelig staan we uiteindelijk weer aan dek. Gelukkig drogen we weer aardig strak op. We liggen zo elke dag uren in het water, kijken en genieten.
Boven water worden de eilanden bevolkt door vogels. Zoals overal waar veel vogels verblijven, zijn de rotsen ook hier weer wit van hun uitwerpselen. Na de rondleiding weten we hoe ze heten en dat blijkt weer handig voor onderweg, want we komen ze nog vaak tegen. Het zijn Fregat vogels, witte en bruine Genten en de laatste heet Roodsnavelkeerkring vogel. Na een kopje koffie en een praatje gaan onze begeleiders weg en kunnen wij nog even rustig nagenieten. Ik weet niet of het een cliché bevestigt, maar voor de Genten geldt, dat de vrouwtjes altijd een goed hoorbaar "kwak, kwak" zeggen en de mannetjes alleen maar een zacht "fjuut" laten horen.
Er zat niet alleen vis in het water, maar er lag ook vis op ons bord, waar we behalve het kopen, bakken en opeten geen werk van hebben gehad. De visser heeft de papagaaivis in koteletjes gesneden en de blauwe en rode gefileerd en zo hebben we 3 dagen vis gegeten. Mmmmmmm, niet verkeerd!
Ja, dat is waar ook, Jan heeft tekenles gehad van Jens. Jens is artiest en heeft al vele jaren geschilderd en getekend en probeert mij iets! van dat alles bij te brengen en dat viel niet mee. Eigenwijs? Een beetje maar! Nou ja, in ieder geval is er een tekening geboren. De eerste! Het eiland met de verdwaalde palmbomen.
Ondertussen staat de wind goed en allen gaan op weg. Hijs de zeilen en recht zo die gaat! Onze nieuwe bestemming wordt Buzios en Cabo frio.
Foto: 1-onze ankerplaats 2-eilandbezoek 3-koffie met de rangers 4-bruine boobie 5- verliefde boobie's 6-schildpadden om je heen 7-fotogeniek 8-boobie eiland 9-lekker visje 10-mijn 1ste tekening
Geen opmerkingen:
Een reactie posten