.......en soms zegt het Pffffffff

  

Het is 26 juli als we het anker op trekken. Het is mooi geweest hier, de wind voor de komende dagen lijkt goed en het wordt tijd dat we verder komen. Als het anker boven komt zit er voor een weeshuis groente aan, niets voor mij en ik snij die handel met een mes eraf. Wanneer de zaak geklaard is varen we naar de haven om af te tanken. Het pontoon is bijna leeg getankt, maar voor ons en de Havelaartjes net genoeg. Water tanken duurde wat te lang en zo schuiven we op naar de plek van de loodsboot. Die zou nog een tijdje wegblijven. Hans en Ria bij ons langszij en de tanks waren nog maar net vol en ja hoor, daar kwam de loodsboot aan. Op zouten dus!  Het afscheid nemen gaat snel, kus, tot later, pas goed op, veel plezier en dan wegwezen. Uiteindelijk hoeft de loodsboot er niet te liggen, zet alleen maar iemand af en gaat weer.

 

Het windje is nog tegen en zo motorren we gezamenlijk op weg. Hans en Ria richting de Scilly's en wij … het grote water op. Tot aan Lizard Point is het uitkijken geblazen, vele visnetten en vis boeitjes duiken pal voor de boot op en als je even niet oplet ligt er zo een vissersbootje voor je op ram koers. Nabij Lizard point draait de wind en zetten we zeilen bij. Nog een laatste groet naar Hans en Ria en wij … wij zetten koers naar Noord Spanje. We hebben een mooi westelijk windje van 4 Bf en ons scheepje heeft er zin in en loopt er met 7 koopjes vandoor.

 

Zo varen we eerste nacht in, zicht is goed, snelheid is wat terug gelopen verder niets aan het handje. Slapen…. Dat is natuurlijk weer een probleem en wil niet echt vlotten. We slapen wel wat, maar toch..

De volgende dag hebben we Ile de Quessant in theorie dwars, zakt de wind verder weg en komt er een nare hoge westelijke deining opzetten. Uiteindelijk laat de wind ons helemaal in de steek en zijn we het geklapper van de zeilen helemaal moe. Die lappen naar beneden en het motorretje aan. Het is warm met een lekker zonnetje en plotseling zijn ze er! Dolfijnen naast de boot. Eerst een stuk of vier, maar dan komen er ook een stelletje van bakboord en nog twee van achteren en gezamenlijk dartelen ze om ons heen. Voor de boeg is het leukst. Ze zijn snel en dan zwemmen ze op hun linkerzij en dan hun rechter, wisselen continu van plaats met collega's en schieten van alle kanten heen en weer. Geweldig om te zien. Je hoort ze ook komen aan het afblazen en geplons. Zo snel als ze komen, zijn ze ook weer verdwenen en vervallen wij ook weer in ons ritme van weinig doen, boekje lezen en uitkijken. 

 

Later in de avond gaat de zon mooi onder, rood oranje aan de horizon. Het ziet eruit als een mooie gekleurde brede band en er zit wat vreemds aan de horizon. Net een schip achter de horizon met een dikke rookpluim . Ik pak de kijker en stel vast dat het heel wat anders is. Het zijn walvissen die flink uitademen. Het lijken wel reuze fonteinen. Later, alles is weer rustig hoor ik pfffff. Snel kijk ik om me heen en pal voor ons, echt niet meer dan 25 meter, zwemt zo'n kolos. Hij komt van stuurboord en even denk ik dat we een aanvaring krijgen, maar net op tijd duikt hij of zij onder. Trees lag al te slapen en het ging zo snel dat roepen geen zin had, maar ik vond het geweldig, wel pffff hoor zo dichtbij.  Met deze dingen in gedachten motorren we de nacht door.

De volgende dag staat er nog steeds geen wind en hebben we glad zeetje. De boot slingert wel vervelend, deining en zee lopen dwars op elkaar. Die middag hebben we weer geluk. We zien meerdere walvissen. Het zijn volgens ons vinvissen en wel een meter of 10 lang. Traag glijden ze door het water. Af en toe komt er zo'n rug boven, een grote Pffff en duiken ze omlaag. Blijft fascinerend. Jammer dat het schouwspel zo snel voorbij gaat, nou ja we hebben ze in ieder geval gezien . Later krijgen we nog bezoek van dolfijnen . Ook mooi. De wind trekt wat aan, motor uit en we zeilen weer.

Slapen blijft lastig en zo zijn die overtochten vermoeiend.

 

Ondertussen wordt het tijd om de "snelweg" over te steken. Het is daar trouwens machtigdruk, vrachtschepen, olietankers  en heel veel van die enorme container schepen.

De laatste lijken van een afstand op flatgebouwen te water.  Ik zoek een gaatje, pal achter zo'n container jongen langs en steek over. Dat duurt wel een uurtje of twee. Aan de oostkant van de snelweg vervolgen we de reis. De wind doet het goed en Santana neemt weer de benen. Eigenlijk gaan we te snel. We willen niet in donker of met ochtend mist Spanje aanlopen en dus moet de snelheid eruit. We varen uiteindelijk met dubbel gereefd grootzeil verder en lopen nog steeds ruim 5 knopen.

Het is 10 uur in de morgen als we Ria de Camarinas in varen en tegen 12 uur liggen voor een strandje nabij het plaatsje Camarinas ten anker. Trees en ik maken direct schoon schip en als alles klaar is kijken we vol trots de baai rond. Dit hebben we maar weer geflikt.