Oei, Oei wat een Woei

We vertrekken met een dag vertraging, volgens de gribfiles gaat de hele puist met wind dan voor ons uit. Samen met 5 andere schepen, Ganesh, Sandpiper, Argo (suriname), Betty Boop, Chiloë gaan we vol goede moed op weg. We hebben een netje opgezet en noemen ons de boys from Brazil (Brazilnet) en we houden 2 maal daags kontakt via een vaste freq. op de SSB.

Ondertussen, alweer 3 nachten varen verwijderd van onze ankerplek bij Mindelo, is de wind boven verwachting geweest. Windkracht 4/5 werd 6/7 en 5/6 werd 7/8. De term onrendabele wasmachine is hier weer van toepassing. De hele nacht geschud en nog niet schoon, eerder nog veel viezer. Alles zout en nog meer zand, een paar dikke Wodels (water over dek en luiken) vanaf de zijkant over de boot, maar geen brekers in de kuip. Twee van de andere boten waren minder fortuinlijk en je zult bovendien maar net lekker een oogje dicht doen en dan zo'n bak met water in de kuip. Marianne van de Betty Boop was dus kletsnat en geschrokken van zoveel geweld. Water komt altijd op ongewenste plaatsen naar binnen en heeft dan vervelende bijwerkingen.

Dit is als "starter" niet gepland op het menu en verre van amusant. Wind en water jagen over de boot, want met 8 Bf heb je ook stuifwater. Het waait boven van de toppen van de golven, die zich ondertussen aardig opbouwen, in een fijne nevel met de wind mee. De vliegende vissen stuiven in dit geweld ook naar hartelust mee en scheren vlak boven het wateroppervlak, om een tiental meters verderop weer in zee te duiken. Een paar zijn ongelukkig, want ze belanden bij ons aan dek. Je kunt ze als aas gebruiken bij het vissen, maar we hebben nog teveel eten in de koelkast. Vissen doen we pas, als we deze ook op kunnen eten. Bovendien moet ik een zekere schroom overwinnen om hem/haar te doden. Dit klusje, evenals het vissen zelf, laat ik aan Jan over. Marianne heeft me een spoedcursus vissen schoonmaken en fileren gegeven, die ik (gelukkig) nog niet in de praktijk heb moeten toepassen. Vis uit blik smaakt ook lekker!!

Alle "bewoners" van de boten zijn weer tot rust gekomen en genieten van een tot rust gekomen zee, inklusief een aangenaam windje (bf 4). Het "Nulpunt", de evenaar/equator, komt ook steeds dichterbij. De temperatuur overdag en 's nachts gaat beduidend omhoog. In de boot is het 27 graden, gelukkig kunnen de luiken even weer open voor de broodnodige frisse lucht. Volgens Jan krijgen we binnenkort "Neptunes" aan boord, die bezoekt mensen die voor de eerste keer de evenaar over 't water oversteken (ik dus). Ben heel benieuwd wat deze man ons brengt. Ik hoop goed weer en een dikke plensbui (zonder wind) om de boot schoon te spoelen. In de squals bij de evenaar en de doldrumgebieden kan heel bijzonder weer zitten.

Fernando de Noronha laten we links liggen, eigenlijk rechts, maar zo is het gezegde nu éénmaal niet. Je mag er maar een paar dagen liggen ad. €120,- p/d. Het staat tegenwoordig op de werelderfgoed lijst, als beschermd gebied. Aangezien we tijd genoeg hebben aan boord, voor het afwegen van plussen en minnen, hebben de minnen het gewonnen. Betty Boop is een zelfde mening toegedaan. Zonder deze tussenstop zijn we nog een kleine 14dagen onderweg. Pfff...wat een eind.

Wij gaan de 4de nacht in en zien nog net even 2 "bommen" ontploffen op het water. Jammer (of juist niet) is het een beetje verweg, want het is een springende walvis. Het leven zit vol verrassingen.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com